Op 25 augustus 1942 vielen de nazi’s het huis van Lodewijk Foijer aan de Kruisstraat in Heerlen binnen.
Hij werd opgepakt en weggevoerd naar concentratiekamp Sobibor. Zijn naam staat net als de vele andere op de plaquette bij de Joodse begraafplaats aan de Akerstraat.
Bron: Rijckheyt.nl | Stationsplein. Links van apotheek Ritzen de toegangspoort naar de synagoge.
De synagoge
De plaquette aan de Akerstraat die herinnerd aan de Joodse oorlogsslachtoffers stond eerder in de synagoge aan aan de Stationsstraat. De synagoge werd in 1936 boven de Joodse begraafplaats aan de Schinkelstraat – de huidige stationsstraat gebouwd. Ten tijde van de Tweede Wereld Oorlog vluchtte veel Joden naar Heerlen en Kerkrade. Ongeveer de helft van de Joden die in Heerlen verbleven zijn omgebracht. Tijdens de oorlog werden de Torarollen en rituele voorwerpen uit de synagoge uit voorzorg naar Amsterdam gebracht. Deze zijn echter na de oorlog niet meer terug gevonden.
Na de bevrijding van het zuiden van Nederlands werd op 6 januari 1945 de synagoge heringewijd. Sinds 1985 is de synagoge niet meer in gebruik vanwege de terugloop van het aantal leden.
Foto: Wiel Vogt
Precies 70 jaar na de arrestatie van Lodewijk Foijer zal (25 augustus 2012 red.) de eerste Stolpersteine (struikelstenen) in Heerlen gelegd worden. Het zal de eerste van de ongeveer 70 Stolpersteine zijn, die de komende 3 jaar in Heerlen gelegd zullen worden. De Duitse kunstenaar Gunter Demnig vervaardigt plaquettes in het trottoir bij de huizen van mensen die door de nazi’s zijn omgekomen. Een zogenaamde struikelsteen ontleent zijn naam aan het feit dat je er letterlijk en figuurlijk over struikelt.
Met het plaatsen van de Stolpersteine krijgt Heerlen naast de plaquette aan de Akerstraat zo’n 70 “herdenkingsmonumentjes” erbij.
Lodewijk Foijer werd niet op 25 augustus 1942 opgepakt en weggevoerd.
Hij gaf begin april 1943 gevolg aan de oproep om zich samen met 20 andere in Heerlen woonachtige Joden te melden in het concentratiekamp Vught. Slechts 8 personen reisden ” met reisvergunning van de politie” naar Vught, waaronder Lodewijk Foijer. Deportatie naar Sobibor volgde. Geen van de acht keerde na de oorlog terug.
Van de overige 13 die een oproep hadden ontvangen doken er 11 onder. Twee oudere dames werden wegens ziekte met rust gelaten. Alle 13 overleefden zij de jodenvervolging en maakten op 17 september 1944 de bevrijding van Heerlen mee
Waarom schrijf je dat de nazi’s Lodewijk Foijer uit z’n huis sleurde? Het was toch gewoon de politie van Heerlen die hiervoor verantwoordelijk was? Waarom zoek je niet even in de archieven op om welke agenten het ging? Dat lijkt me voor de lokale geschiedschrijving relevante informatie?